A. Lange & Söhne

De fabrikant van luxe horloges A. Lange & Söhne kan terugkijken op een geschiedenis van meer dan 170 jaar. Ferdinand Adolph Lange richtte zijn manufactuur voor zakhorloges in 1845 op in de Saksische stad Glashütte. De meesterhorlogemaker zette in het Ertsgebergte ook een horloge-industrie op naar Zwitsers voorbeeld. Dit droeg bij aan de welvaart in de arme regio. Na de Tweede Wereldoorlog fuseerden alle horlogefabrikanten in Glashütte en gingen ze op in het DDR-staatsbedrijf 'Glashütter Uhrenbetriebe' (GUB). Daardoor was A. Lange & Söhne geen onafhankelijke fabrikant meer. De Duitse hereniging in 1990 bood Walter Lange, een achterkleinzoon van Ferdinand Adolph Lange en ook meesterhorlogemaker, de kans om A. Lange & Söhne te laten herrijzen. Hij richtte in december 1990 de Lange Uhren GmbH op. Slechts vier jaar later presenteerde de fabrikant de eerste collectie, die uit vier polshorloges bestond: de legendarische Lange 1, de Saxonia, de Arkade en de tourbillon 'Pour le Mérite'.

Binnen een paar jaar ontwikkelde A. Lange & Söhne zich tot het uithangbord van de hoogwaardige Duitse horlogemakerskunst. De horloges en de manufactuurkalibers van de fabrikant zijn van dezelfde kwaliteit als die van Zwitserse merken als Patek Philippe en Vacheron Constantin. In tegenstelling tot deze twee fabrikanten gebruikt A. Lange tegenwoordig uitsluitend edelmetalen, zoals goud en platina, voor de behuizingen. Er zijn slechts weinig edelstalen uitvoeringen van de Lange 1 uit de jaren 90. Deze exemplaren brengen door hun zeldzaamheid op veilingen meer dan 100 000 euro op. Een kenmerk van A. Lange & Söhne is de grote datum die de manufactuur in 1992 liet patenteren. Deze vorm van datumweergave is exemplarisch voor de functionele tijdmeters van de onderneming. Andere kenmerken zijn de geblauwde schroeven, het Glashütte-zonneslijpsel, een zwanenhals-fijnregelaar, de door Ferdinand Adolph Lange ontwikkelde driekwart platine en filigrain gegraveerde balanskloven. Bijna geen enkele andere fabrikant decoreert zijn horloges zo uitgebreid als A. Lange & Söhne.

De Lange 1 ontwikkelde zich na de presentatie in 1994 al snel tot een succesreeks. Met de grote datum en de decentrale tijdweergave is het een tijdmeter met een hoge herkenningsfactor. Ook de gangreserveaanduiding is een karakteristiek kenmerk van de Lange 1. Het horloge is beschikbaar met een behuizing van 38,5 of 40,9 mm. Qua materiaal heeft u de keuze uit wit-, geel-, of roodgoud van 18 karaat, of platina. Binnenin de huidige tijdmeter tikt het manufactuurkaliber L121.1 met handopwinding. Twee veertrommels zijn verantwoordelijk voor de gangreserve van maar liefst 72 uur. Het uurwerk bestaat uit in totaal 368 onderdelen, waaronder 43 lagerstenen. Acht van deze robijnen bevinden zich in gouden chatons, oftewel ringvormige frames. Elke chaton wordt met drie geblauwde schroeven vastgezet. Ook bij het kaliber L121.1 is de balanskloof filigrain gegraveerd. Een zwanenhals-fijnregelaar zorgt voor nauwkeurige gangwaarden.

Als u een fan van maanfaseweergaven bent, dan vindt u zeker een geschikte tijdmeter in deze collectie. Voor reislustige types is het model Lange 1 Zeitzone interessant. Dit horloge kan de tijd in alle 24 tijdzones ter wereld weergeven. Daarbij is de tijd thuis altijd afleesbaar. Een aan de buitenkant liggende stedenring geeft de ingestelde tweede tijdzone aan. Deze kunt u eenvoudig met een drukknop verstellen. Het handopwindbare kaliber L031.1, met een gangreserve van 72 uur, zorgt voor de correcte weergave van de verschillende tijden.

Highlights binnen de Lange 1-collectie zijn de modellen met tourbillon en eeuwigdurende kalender. Het uitzonderlijke design van de wijzerplaat maakt een compleet nieuwe toepassing van de eeuwigdurende kalender mogelijk: het horloge laat de maanden op een aan de buitenkant liggende ring zien. Normaal gesproken gebruiken horlogemakers hulpwijzerplaten voor de maandweergave. Door de weergave met een buitenring overlappen de hulpwijzerplaten elkaar niet en blijft het typische design van de Lange 1 behouden. De tourbillon is door de achterkant van saffierglas te aanschouwen.

Bij een tourbillon gaat het om een mechanisme dat aan het einde van de 18e eeuw door het horlogemaker-genie Abraham Louis Breguet werd uitgevonden. Breguet zette de constructie van de ankergang en het regelorgaan in een draaiende kooi. Deze kooit draaide eenmaal in de minuut om de eigen as. De rotatie zorgde ervoor dat de gangafwijkingen, veroorzaakt door de zwaartekracht, gecompenseerd werden. Deze uitvinding zorgde bij zakhorloges, die vaak verticaal in de vestzak werden gedragen, voor een hogere nauwkeurigheid. Tegenwoordig behoren tourbillon-horloges nog steeds tot de nauwkeurigste tijdmeters ooit. Deze horloges zijn een toonbeeld van de hoogste horlogemakerskunst. Het manufactuurkaliber L082.1 zorgt voor de aandrijving van de Lange 1 Tourbillon Ewiger Kalender. De centrale rotor van het automatische uurwerk bestaat uit platina en goud. Door de gepatenteerde secondestop kunt u de tijd op de seconde nauwkeurig instellen. Het uurwerk bestaat uit 624 onderdelen, waarvan 76 lagerstenen.

Ferdinand Adolph Lange zag het levenslicht in 1815. De geboren Dresdenaar leerde het vak van Johann Christian Friedrich Gutkaes, die tussen 1842 en 1845 koninklijke horlogemaker aan het hof in Dresden was. Lange trok vervolgens door Europa om de kneepjes van het vak van de beste meesterhorlogemakers te leren. Zijn reizen voerden hem onder andere naar Parijs. In 1841 keerde hij terug naar Dresden, waar hij samen met Gutkaes de beroemde 5-minuten-klok van de Semperoper vervaardigde. Deze klok had een digitale weergave en was vanaf elke rang goed af te lezen.

De Russische tsaar Alexander II behoorde tot de exclusieve klanten van Ferdinand Adolph Lange. De tsaar was zo onder de indruk van zijn zakhorloge dat hij Lange een sierspeld met briljanten stuurde. Lange voelde zich zo vereerd dat hij zich met de sierspeld liet fotograferen. De foto stuurde hij naar de tsaar.

In 1845 richtte Lange zijn manufactuur voor zakhorloges op in Glashütte, ongeveer 20 km ten zuiden van Dresden. Deze kleine stad kwam aan het begin van de 19e eeuw tot welvaart door de winning van zilvererts. Toen al het erts was gewonnen, was er bijna geen werk meer in de regio. Daarom riep de Saksische regering ondernemers ertoe op zich in het Ertsgebergte te vestigen. Lange stelde aan de regering voor om een horloge-industrie, naar Zwitsers model, op te bouwen in het gebied. Daarvoor wilde hij 15 voormalige mijnwerkers en mandenvlechters opleiden tot horlogemakers. Later zouden zij zich zelfstandig maken en als toeleverancier aan de slag gaan. Hetzelfde was ook in de Zwitserse Vallée de Joux gebeurd. De Saksische regering koos Glashütte als geschikte standplaats en gaf Lange een lening voor de oprichting van zijn bedrijf.

Al na een paar jaar kwam Langes plan tot bloei: zijn leerlingen richtten toeleveringsbedrijven op en andere horlogemakers vestigden zich in Glashütte. Er werd ook een horlogemakersschool opgericht. De kleine stad floreerde en ontwikkelde zich tot het centrum van de horlogemakerij in Duitsland, waar uitsluitend hoogwaardige horloges gemaakt werden. Horloges voor dagelijks gebruik kwamen destijds uit het Zwarte Woud of uit Zwitserland. Ferdinand Adolph Lange is de peetvader van de horlogemakerskunst in Glashütte, die nog steeds wereldroem geniet vanwege de hoge kwaliteit.